Cairns - Reisverslag uit Cairns, Australië van Merel - WaarBenJij.nu Cairns - Reisverslag uit Cairns, Australië van Merel - WaarBenJij.nu

Cairns

Door: Merel

Blijf op de hoogte en volg Merel

10 Oktober 2017 | Australië, Cairns

Na een hectische vlucht was ik eindelijk aangekomen in Cairns en kon ik ruim 16 uur slapen in een hotel. De tweede nacht zou ik slapen in een hostel genaamd Mad Monkey. Aangezien ik daar al vroeg was en ik pas om 2 uur mocht inchecken, heb ik daar mijn tas achtergelaten en rondgelopen in Cairns, een Australisch telefoonnummer geregeld en nog een tijdje rondgehangen in de hostel en ook meteen wat boekingen gedaan voor leuke uitjes.
De eerste avond bij Mad Monkey kom ik al gelijk een paar Nederlanders tegen en ga hiermee en nog een aantal anderen gezellig kaarten.
Laat in de avond kom ik op mijn kamer en leer mijn kamergenoten kennen, Taylor (vrouw) en broertje, Rhyse, uit Canada en vriend van Taylor, ook Taylor, uit Australië. Tijdens de ontmoeting komen we erachter dat we precies hetzelfde geboekt hebben voor de komende dagen.
Volgende ochtend staan we rond 6:30u op om op een tour te gaan door het regenwoud met gids Joey van Uncle Brians van 7 tot 19u. Tijdens de tour zijn ook twee Nederlandse meisjes, Marjolein en Annemarijn, hiermee heb ik ook gezellige gesprekken op mooie strandjes waar we naartoe gaan. Onze gids probeert ons aan de kont van een mier te laten likken omdat die naar citroen zou smaken, dit zou ook echt het geval zijn, maar ik ben niet echt geinteresseerd in het likken van een kont. Er worden veel foto's gemaakt en we gaan lekker lunchen. Bij de lunch laat onze gids een aantal grote spinnen zien en na de lunch bezoeken we weer een mooi strandje. Vervolgens gaan we verder in het busje, onderweg zien we een aantal Cassowaries, een mannetje met baby en later een mannetje alleen (bij deze dieren is het normaal dat de man voor de baby zorgt, ik merk op dat ik dat een prima idee vind).
Tijdens de tour gaan we een stuk wandelen, leren wat over de planten, zoals een plant die wat scherp is, die je op je sinussen moet plakken om deze te openen bij problemen. Dit zou alleen bij vrouwen werken, natuurlijk proberen we dit ook uit. We mogen even zwemmen waar geen krokodillen aanwezig zijn en worden geschminkt zoals de Aboriginals.
Aan het eind gaan we nog met een bootje mee om krokodillen te bekijken. Op de boot gaat ook een hele enthousiaste hond mee die absoluut niet bang is voor krokodillen. We zien prachtige vogels en uiteindelijk ook met veel moeite 2 krokodillen die bijna volledig in het water liggen.
We drinken een drankje op de boot en vertrekken met het busje, stoppen nog om ergens bijzonder ijs te proberen. Helaas zit ik nog erg vol van de lunch, dus sla over. Zodra het ijs op is gaan we verder en zien bijna direct een levende slang op de weg, na wat foto's gaan we weer richting de hostel en stoppen net voor Cairns nog bij een veld vol wallibies.
Tijdens de rit eten we wat speciale fruit en kokosnoot en ik besluit voldaan, zonder avondmaal op tijd naar bed te gaan.

Maandag moeten we iets minder vroeg op, maar zoals iedere ochtend (tot nu toe) word ik rond 6 uur al wakker. We gaan na een snel ontbijtje richting de haven om te duiken. Dit is de eerste keer ooit dat ik ga duiken en zelf dat ik echt ga snorkelen. Op de boot word ik na lang te kunnen tegenhouden toch even zeeziek, maar al snel komen we op The Great Barrier Reef waar ik direct mag gaan snorkelen. Omdat ademen onder water niet echt mijn ding is, raak ik lichtelijk in paniek en ga even terug naar de boot, een paar keer ademhalen en terug het water in. Ik zie prachtige vissen, koraal, felblauwe zeesterren en af en toe iemand die tegen me op zwemt omdat hij/zij niet goed uitkijkt. Opeens zie ik een White Reef Shark onder me zwemmen en voel weer lichtelijke paniek, ik zie niemand rondom me en ineens zie ik de haai ook niet meer. Ik moet terug komen om te gaan duiken. Ik had niet aangegeven dat ik net kaakholte ontsteking heb gehad, omdat ik bang was niet te mogen duiken, dus ik ga ervoor. Na een paar instructies mogen we naar beneden, weer het onder water ademen en toch best erge pijn in mijn oren, zorgen ervoor dat ik het niet echt prettig vind en ga met tegenzin wat hard naar beneden. Zeer snel komen we 12 meter diep en krijg ik een flesje vissenvoer in mijn handen gedrukt, een keer knijpen en meteen tientallen vissen rondom me. Na wat foto's moet ik dood koraal vastpakken en word op de foto gezet met 2 grote en 1 kleine (verstopte) clownvis(sen) (Nemo's). Hierna moeten we weer naar boven en ga ik weer snorkelen. We krijgen een goede lunch, mogen weer snorkelen of voor 60 dollar ("als er 4 gaan duiken, krijgen jullie 10 dollar korting") weer duiken. Ik kies voor snorkelen en we mogen zelfs een strandeiland op. Wel uitkijken, want er zijn zeeegels die je 16 uur pijn kunnen geven of zelfs schelpen die je binnen 5 minuten kunnen doden, altijd leuk hier in Australie.
's Avonds gaan we uit eten in P.J. O'Brien's, vanwege korting die we krijgen door het duiken, en doen we een drankje in The Salt House, waar het erg populair is op maandag. Tijdens het drankje ben ik gezellig met Taylor (vrouw) aan het kletsen, wanneer een man van tegen de 70, met stok, bij ons komt zitten. Een beetje verbaasd (er waren veel andere lege plaatsen), zeggen we er niks van en laten hem gewoon rustig zitten. Beide Taylors gaan even bij de bar een drankje halen, Rhyse zit links van me en wanneer we diep in gesprek zijn, merk ik dat de man naast mij komt zitten. Hij vraagt waar ik vandaan kom, vertelt dat hij uit Sydney komt en dat hij hier alleen is omdat de Bourbon goedkoop is, maar vind tegelijk de tent vreselijk. Rhyse merkt dat ik me ongemakkelijk voel en slaat een arm om me heen om te doen alsof we een stel zijn. Zodra de man een nieuw drankje haalt, gaan we met z'n vieren gezellig buiten zitten, tot we redelijk op tijd terug gaan.
Volgende ochtend pakken we onze tas, ik ga in de middag naar Mission Beach en zij vertrekken naar Sydney, waar de Taylors samenwonen. Nog voor vertrek gaan we op de foto met een lieve koala genaamd Nellie, is maar 4,5 kg en wil mij na de foto niet meer loslaten, helaas wil de verzorgster niet dat ik haar meeneem.
Na leuk afscheid en de afspraak dat ik ze in Sydney kom opzoeken, vertrek ik richting Mission Beach.

Ik plaats later nog foto's en zal zo snel mogelijk over Mission Beach vertellen.

  • 13 Oktober 2017 - 13:53

    Niels Irwin:

    Waarom heb je niet met die haai geworsteld om te laten zien wie de baas is? Crickey!

  • 14 Oktober 2017 - 01:04

    Merel:

    @vader: Dat van die mieren klopt inderdaad, had er toch niet zo'n behoefte aan ;)
    @Niels Irwin: dat deed ik de 2e keer dat ik hem zag, vergat ik er even in te zetten door het verdriet van het afscheid van Nellie de Koala.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Merel

Actief sinds 22 Sept. 2017
Verslag gelezen: 329
Totaal aantal bezoekers 7645

Voorgaande reizen:

03 Oktober 2017 - 31 December 2017

Oceanië

Landen bezocht: