Noosa/Fraser Island - Reisverslag uit Frasereiland, Australië van Merel - WaarBenJij.nu Noosa/Fraser Island - Reisverslag uit Frasereiland, Australië van Merel - WaarBenJij.nu

Noosa/Fraser Island

Door: Merel

Blijf op de hoogte en volg Merel

25 Oktober 2017 | Australië, Frasereiland

Op 22 oktober check ik in bij Nomads Noosa, er wordt mij verteld dat ik om 18 uur bij de briefing in de bar moet zijn voor mijn tour naar Fraser Island. Ik leg mijn spullen in de kamer en voel me ongemakkelijk bij de 2 Duitsers die op de kamer die mij maar raar aankijken en besluit het dorpje te verkennen. Het is ongelofelijk warm, maar in de schaduw lopen gaat prima, na een korte wandeling ga ik terug naar het hostel en ik ga richting de briefing, daar kom ik Sophie, een Amerikaans meisje dat ik in Mission Beach heb leren kennen, tegen en ga bij haar zitten. Na een heftige video met omgerolde 4x4’s, moeten we een formulier invullen en ondertekenen. Ze vertellen dat iedereen boven de 21, met rijbewijs, mag rijden, maar na die video word ik stiekem toch wat zenuwachtig. Samen met een aantal gaan we na de briefing eten en krijgen een welkomstdrankje. Er slapen 2 luidruchtige Canadese meisjes van 19 jaar op mijn kamer en met hen samen ga ik naar de bar, eenmaal daar haalt het ene meisje haar vinger langs de tepel van de ander en roept keihard: “Your nipples are so hard!” Op dat moment had ik echt genoeg van ze en nadat ze mijn glas voor de zoveelste keer volgoten met gratis cocktail, ben ik snel naar de bar gelopen. Onderweg hoor ik een paar jongens Nederlands spreken en ik sluit me daarbij aan voor een korte tijd. Na een gezellige korte avond, pak ik mijn tas in en ga slapen.
Om 6 uur gaat mijn wekker, ik fris mezelf op en maak me klaar om naar Fraser Island te gaan. Bij het uitchecken moeten we onze grote tas in een afgesloten ruimte achterlaten en we vertrekken rond 6:45u met de bus naar Rainbow Beach. We krijgen een nieuwe briefing en worden half ingedeeld in auto’s, iedereen met rijbewijs boven de 21 wordt bij elkaar gestopt met nog een paar zonder rijbewijs of onder de 21, de rest gaat bij de gids. In mijn auto (auto 3) zit een Canadees meisje (een normale), Sydney, drie Canadese jongens (helaas weet ik de namen niet meer, want die waren redelijk exotisch en ik vond maar één jongen echt heel aardig, een tweede jongen was nogal een patser, maar wel aardig en de derde had ik totaal niks mee, het was gewoon een eikeltje), twee Britse meisjes, Molly en Sophie en het Amerikaanse meisje, Sophie.
De jongen waar ik het minst mee heb begint met rijden en we gaan richting een pondje dat ons naar Fraser Island brengt. Na een stuk rijden over onverharde wegen en over een strand, komen we bij ons hostel aan. Onze lunch wordt bereidt door de groep uit auto 1 (die van de gids), we eten een tot twee wraps en vertrekken direct naar een prachtig strandje aan Lake Mckenzie met bijna net zo puur zand als in de Whitehaven Beach, 94%. Na een tijdje zwemmen en onze huid scrubben met het zand, rijden we terug richting het hostel en wordt ons eten bereid door auto 2. ’s Avonds hebben we een feestje met drank uit een super duur supermarktje om de hoek en ineens staat Romy (van Whitsundays) voor mijn neus, na gezellig wat bij te kletsen en lachen om de gekke Canadese meisjes (ze flirten met iedereen om gratis eten en drinken, zelfs met de gids), nemen we afscheid, wetende dat we elkaar in Australië niet meer zullen tegenkomen. Rond 23:30u ga ik bekaf richting bed.
Om 7:00u gaan we richting het ontbijt, klaargemaakt door de gids en vertrekken rond 8:00u voor weer een dag op het eiland met zwemmen in een heerlijk riviertje, Eli Creek, waar je bovenin je flesje kon vullen met heel lekker water, en bekijken een mooi scheepswrak van “The Maheno” dat er al ligt sinds 1935. Onze gids vertelt er mooie verhalen over, een link naar de geschiedenis: www.fraserisland.net.
’s Avonds moet mijn auto koken en is een tweede groep gearriveerd in ons hostel. Ik ben ingedeeld bij de afwas en zodra ik in de keuken ben, word ik weggestuurd door de nieuwe groep, zij doen dit wel. Geen probleem natuurlijk! Ik ben weer eens ongelofelijk moe en probeer toch een wijntje te drinken met de meiden uit mijn kamer (een Fins meisje, Sian uit Londen en Sydney uit mijn auto). Al snel besluit ik een dutje te doen, rond 20:30u kruip ik in bed en nadat ik veel wakker ben geworden door lawaai buiten en binnenstormende mensen, besluit ik te blijven liggen en heb tot 7:00u geslapen (niet continu, want het was nogal lawaaierig recht achter onze kamer).
De volgende ochtend word ik meerdere malen aangesproken dat ik er veel te fris uitzie en aangezien ik als enige geen kater heb, besluit ik nu te rijden (dit durfde ik eerder niet echt door rare fratsen van de anderen in mijn auto, zoals half op een heuvel rijden en half op de weg, zodat de auto bijna ging rollen). Het ging zoals verwacht gewoon prima en de zenuwen waren natuurlijk voor niks, maar schreeuwende mensen, die het allemaal beter weten, in de auto is toch altijd lastig. We maken een wandeling door het bos richting een strandje, Lake Wabby, middenin het eiland. Het heeft prachtige duinen en na een stukje naar beneden lopen, komen we aan bij het water. Een heleboel gaan zwemmen, ik besluit dat ik nog niet echt genoeg kleur heb en ga lekker in de zon liggen. Na 45 minuten gaan we terug naar de auto’s, rijden een stuk naar een rots en gaan deze beklimmen. Boven zien we in de verte walvissen en onze gids vertelt dat onder de rots haaien zitten, als je valt en je overleeft de val, dan maken de haaien het wel af. Gelukkig heb ik hoogtevrees en blijf ik sowieso ver van de rand. We rijden verder naar een andere plek, lunchen even en gaan daarna terug naar het vaste land. Na weer een busreis, komen we aan in Noosa en ga ik weer naar Nomads. Hier boek ik weer extra nachten, omdat Robin hier ook heen komt en ga naar de afterparty. Op het feestje ontmoet ik weer veel leuke mensen en ga hier ook veel om met een heel aardig Zweeds meisje, Marie, van mijn Fraser-tour. We gaan nog even naar een club nadat het hostel de deuren sluit, hier is de drank belachelijk duur en er is bijna niemand. We besluiten terug naar het hostel te gaan en te gaan slapen.

  • 13 November 2017 - 13:13

    Skrrt Skrrt Skrrt:

    Gelukkig ben je jarenlang getraind in het omgaan met kritiek van betweters in de auto! Skrrt skrrt skrrt door de duinen

  • 15 November 2017 - 09:41

    Vader:

    Stoer hoor

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Merel

Actief sinds 22 Sept. 2017
Verslag gelezen: 1068
Totaal aantal bezoekers 7654

Voorgaande reizen:

03 Oktober 2017 - 31 December 2017

Oceanië

Landen bezocht: